Określenie „telerehabilitacja” powstało z połączenia trzech słów – pierwsza część – „tele” (z języka greckiego) oznacza „na odległość”; przedrostek „re” (z języka łacińskiego) oznacza „zwrotność”, „na nowo”; „habilis” (z języka łacińskiego) oznacza „sprawny”, „należyty”.
Mówiąc krótko telerehabilitacja jest świadczeniem usług fizjoterapeutycznych na odległość za pomocą łączy telekomunikacyjnych. Jest ona dziedziną multidyscyplinarną, co oznacza, że wymaga współpracy lekarzy, fizjoterapeutów i informatyków. Wynikiem takiej współpracy są coraz bardziej zaawansowane systemy telerehabilitacyjne, wykorzystujące szerokie możliwości gier komputerowych, wirtualnej rzeczywistości czy rzeczywistości rozszerzonej.
Telerehabilitacja może się odbywać za pośrednictwem sieci internetowej i urządzeń komputerowych, które umożliwiają przesyłanie obrazu oraz dźwięku (wideokonferencji), telefonów, stron internetowych bądź profesjonalnych aplikacji i platform do telerehabilitacji.
Na świecie, a także w Polsce telerehabilitacja staje się coraz popularniejsza i chętniej wykorzystywana w różnych specjalnościach klinicznych tj. ortopedia, kardiologia, pulmonologia, neurologia czy audiofonologia. Ciągły wzrost możliwości, szybkości i efektywności transferu danych na dalekie odległości, a także spadek cen tych usług i rozbudowa infrastruktury powoduje, że stale wzrasta liczba osób, które można objąć usługami telerehabilitacyjnymi.
Celem telerehabilitacji jest zapewnienie możliwości terapii lub jej uzupełnienie pacjentom, którzy mają ograniczony dostęp do tradycyjnych metod rehabilitacyjnych z powodów zdrowotnych, finansowych bądź geograficznych.
